📅 زمان: پنجشنبه 23 اردیبهشت 1395
🕘ساعت 16-17:30 یک هفته در میان
مدرس: دکتر علیرضا طاهری
ظرفیت: 35 نفر
در این دوره به پیچیدگی‌ها و پیامد‌های کاربست مفهوم ساختار بالینی در نظریه ی روان کاوی و درمان لکانی پرداخته خواهد شد. از نظر لکان هر فرد تنها دارای یکی از ساختار‌های روان رنجور ، منحرف یا روان پریش است؛ بر خلاف مکتب کلاین که از ” مواضع ” (“پارانویید-اسکیزویید” و “افسرده وار”) به عنوان حالات ذهنی صحبت می‌کند که فرد می‌تواند به آن‌ها وارد یا از آن‌ها خارج شود، ایده ی لکان در باره ی ساختار‌ها از این روند، پیروی نمی‌کند؛ یک روان رنجور نمی‌تواند به یک روان پریش تبدیل شود یا برعکس. این مطلق نگری ممکن است نوعی از عدم انعطاف یا ناامیدی در کار بالینی را به ذهن متبادر سازد اما ارزش اصل اساسی آن، کمک به گذار توجه متخصص بالینی از نشانه‌های قابل مشاهده-ی واضح است تا بتواند ساختار زیربنایی را در نظر بگیرد. از این رو، رویکرد لکانی تمرکز زیادی بر یک نشانه ی خاص که فرد با آن به درمان وارد شده (مانند وسواس) ندارد و در عوض عناصری را مورد تاکید قرار می‌دهد که دارای اهمیت ساختاری در سازمان روانی فرد هستند. مهم ترین این عناصر، ارتباط فرد با بزرگ دیگری زبان و گفتار، ارتباط وی با بزرگ دیگری جنس‌ها و هم چنین ارتباط وی با قانون و تابوی زنای با محارم است. این دوره در نگاهی به این سوالات گسترده تر مطرح در تشخیص افتراقی به بررسی برخی نکات اختصاصی تکنیک لکانی مانند استفاده ی بحث برانگیز از “تقطیع “، رویکرد خاص به تعبیر، ادارۀ انتقال و انتقال متقابل و درمان ساختار‌های روان پریش می‌پردازد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.