🔻در روند درمان تحلیلی افراد نه تنها با توجه تاریخچۀ خاص خود بلکه با توجه به پیکربندی روان شناسایی می‌شوند و اقدامات و دخالتهای تحلیلی با این ویژگیها تنظیم می‌گردد. بین ابزار ما و ساختار روان ارتباط دیالکتیکی برقرار است . ما باید بتوانیم بین اجزاء مزاحم و اجزاء پرمایع تفاوت بگذاریم.

🔻منظور از واژۀ دشوار در این دوره ،اشاره به گروهی است که در طی درمان تحلیلی تمایلی به تغییر نشان نداده و حتی گاهی وضعیت آنها بدتر می‌شود و پروسۀ درمان به بن بست تحلیلی می‌رسد . در روانکاوی سنتی این وضعیت اطلاق به مقاومت بیمار و مزایای ثانویه ناشی از بیماری می‌گردد. در صورتی که اغلب می‌تواند ریشه در ساختار خاص روان در این افراد باشد و در اغلب موارد بن بستهای درمانی ناشی از ضعف آنالیست در درک ساختار روان در این گروه است.

🔻ما در این دوره به بررسی مفاهیم و عناصری در ساختار روان بیماران دشوار می‌پردازیم. هدف کمک به درمانگران در امر شناسایی این گروه از بیماران جهت هماهنگی تکنیکها و دخالتهای درمانی خود می‌باشد. هر چند اشاره به این نکته نیز دارای حائز اهمیت است که مداخلات در درمان تحلیلی مانند لباسی است که باید با توجه به انداره‌های هر فرد دوخته شود و از قبل نمی‌توان آن را آماده کرد.

🖥 شرکت در این دوره به‌صورت آنلاین در اپلیکیشن zoom می‌باشد.