تألیف: سبا مقدم
اِستر پِرل زوجدرمانگر بلژیکی بعد از تحقیقات گسترده و گفتوگوهای بسیار با زوجها به این نتیجه رسید، برای اینکه زوجها برای یکدیگر جذاب و خواستنی بمانند، حفظ و تقویت یک توانایی بشری بسیار اهمیت دارد: امکان تخیّل و تصور کردن.
این یعنی فاصلهٔ فیزیکی و روانی زنوشوهر از هم به میزانی باشد، که فرد نیاز پیدا کند دربارهٔ شریک و همسر خود تصویرسازی کند. از نظر او تنها در این صورت است که فرد نیاز پیدا میکند که (بعد از ساعتها پرداختن به مسائل روزمرهٔ مهم خود) دربارهٔ همسرش تخیّل کند.
گروهی از زوجهایی که پِرل با آنها مصاحبه کرد، معتقد بودند بیشترین زمانی که به همسرشان میل و اشتیاق داشتند، زمانی بوده که از هم دور بودند و فرد فرصت داشته در فضای تخیّلی ذهنش، همسرش را تجسم کند؛ و یا همسرش را درحالِ انجام فعالیتی میدیده که شدیداً به آن علاقه داشته، و آن کار را با اشتیاق و مهارت تمام انجام میداده.
از نظر او وقتی افراد دائم باهم باشند، تحت عنوان صميميت (یا این روزها به علت قرنطینه)، از امکان این نوع تصویرسازیِ مهم کاسته میشود. در این شرایط کورونایی، راهکار همان است که در حالت نرمال به زوجها توصیه میشود؛ با وجود میل زیاد به باهم بودن، در طول روز به جدّ تنهایی قابل توجهي را برای امور روزمرهٔ خود و داشتن زمان تنهایی اختصاص دهید.