ساختار روان در بیماران دشوار

 

[page_header show_title=”0″ bg_color=”#b80404″]

[title style=”center” text=”توضیحات کارگاه” size=”120″]

[row]

[col span__sm=”12″ divider=”true” align=”left” depth=”3″ depth_hover=”3″]

 

? زمان: یکشنبه‌ها یک هفته درمیان (8 جلسه آنلاین)

            شروع دوره از 9 آبان 1400

? ساعت ۱۰:۳۰ الی ۱۱:۵۰

     مدرس: طاهره اصغرنژاد

     ظرفیت: 20 نفر

 

?در روند درمان تحلیلی افراد نه تنها با توجه تاریخچۀ خاص خود بلکه با توجه به پیکربندی روان شناسایی می شوند و اقدامات و دخالتهای تحلیلی با این ویژگیها تنظیم می گردد. بین ابزار ما و ساختار روان ارتباط دیالکتیکی برقرار است . ما باید بتوانیم بین اجزاء مزاحم و اجزاء پرمایع تفاوت بگذاریم.

?منظور از واژۀ دشوار در این دوره ،اشاره به گروهی است که در طی درمان تحلیلی تمایلی به تغییر نشان نداده و حتی گاهی وضعیت آنها بدتر می شود و پروسۀ درمان به بن بست تحلیلی می رسد . در روانکاوی سنتی این وضعیت اطلاق به مقاومت بیمار و مزایای ثانویه ناشی از بیماری می گردد. در صورتی که اغلب می تواند ریشه در ساختار خاص روان در این افراد باشد و در اغلب موارد بن بستهای درمانی ناشی از ضعف آنالیست در درک ساختار روان در این گروه است.

?ما در این دوره به بررسی مفاهیم و عناصری در ساختار روان بیماران دشوار می پردازیم. هدف کمک به درمانگران در امر شناسایی این گروه از بیماران جهت هماهنگی تکنیکها و دخالتهای درمانی خود می باشد. هر چند اشاره به این نکته نیز دارای حائز اهمیت است که مداخلات در درمان تحلیلی مانند لباسی است که باید با توجه به انداره های هر فرد دوخته شود و از قبل نمی توان آن را آماده کرد.

 

? شرکت در این دوره به‌صورت آنلاین در اپلیکیشن zoom می‌باشد.

 

[/col]

[/row]